Logo

Yayınlar

Zorunlu Eğitimde Yabancı Dil Öğretimi Çalıştayı Sonuç Raporu


Yabancı dil eğitimi, bireylerin günümüz dünyasında kültürlerarası diyalog kurabilmeleri, uluslararası düzeyde etkili iletişim becerileri kazanabilmeleri ve dil yetkinliklerini geliştirebilmeleri açısından büyük önem taşımaktadır. Ancak Türkiye'deki zorunlu eğitimde uygulanan yabancı dil öğretim yöntemleri, genellikle etkili eğitim yaklaşımlarından uzak kalmakta; bu da öğrencilerin dil öğrenme süreçlerinde çeşitli zorluklara yol açmaktadır. Müfredatın yeterliliği, öğretmenlerin mesleki donanımı, ölçme-değerlendirme uygulamalarındaki sınırlılıklar ve dijital araçların sınıf içi kullanımındaki eksiklikler, dil öğreniminin verimliliğini etkileyen temel unsurlar arasında yer almaktadır.   Bu rapor, "Zorunlu Eğitimde Yabancı Dil Öğretimi" çalıştayında bir araya gelen eğitimciler ve akademisyenlerin sahadaki gözlemleri ve uzman görüşleri ışığında, yabancı dil öğretiminde karşılaşılan sorunları ele almakta ve bu engelleri aşmak için önerilen çözüm yollarını sunmaktadır.   Bu çalışma, eğitim politikalarının ve öğretim yöntemlerinin güncellenmesi gerektiğine dikkat çekmektedir. Yaşa uygun hedeflerin belirlenmesi, sosyal bağlamların güçlendirilmesi, esnek ve modüler içerik tasarımı ile isteğe bağlı yoğunlaştırılmış yabancı dil programları gibi öneriler sunarak, yabancı dil öğretiminin daha etkili ve sürdürülebilir hale gelmesine katkı sağlamayı amaçlamaktadır. Yabancı dil eğitimi, bireylerin günümüz dünyasında kültürlerarası diyalog kurabilmeleri, uluslararası düzeyde etkili iletişim becerileri kazanabilmeleri ve dil yetkinliklerini geliştirebilmeleri açısından büyük önem taşımaktadır. Ancak Türkiye'deki zorunlu eğitimde uygulanan yabancı dil öğretim yöntemleri, genellikle etkili eğitim yaklaşımlarından uzak kalmakta; bu da öğrencilerin dil öğrenme süreçlerinde çeşitli zorluklara yol açmaktadır. Müfredatın yeterliliği, öğretmenlerin mesleki donanımı, ölçme-değerlendirme uygulamalarındaki sınırlılıklar ve dijital araçların sınıf içi kullanımındaki eksiklikler, dil öğreniminin verimliliğini etkileyen temel unsurlar arasında yer almaktadır. Bu rapor, "Zorunlu Eğitimde Yabancı Dil Öğretimi" çalıştayında bir araya gelen eğitimciler ve akademisyenlerin sahadaki gözlemleri ve uzman görüşleri ışığında, yabancı dil öğretiminde karşılaşılan sorunları ele almakta ve bu engelleri aşmak için önerilen çözüm yollarını sunmaktadır. Bu çalışma, eğitim politikalarının ve öğretim yöntemlerinin güncellenmesi gerektiğine dikkat çekmektedir. Yaşa uygun hedeflerin belirlenmesi, sosyal bağlamların güçlendirilmesi, esnek ve modüler içerik tasarımı ile isteğe bağlı yoğunlaştırılmış yabancı dil programları gibi öneriler sunarak, yabancı dil öğretiminin daha etkili ve sürdürülebilir hale gelmesine katkı sağlamayı amaçlamaktadır.

"Eğitimi Yeniden Tasarlamak: 21. Yüzyıl Becerileri" (İngilizce) Raporu


Redesigning Education: 21st-Century Skills Report presents a comprehensive look at the integration of 21st-century skills into education systems. This comprehensive report provides a deep dive into 21st-century skills and their critical role in shaping inclusive, responsive, and future-ready education systems.   The report offers: – A conceptual overview of 21st-century skills, including frameworks from global literature (e.g., OECD, UNICEF, UNESCO) – An analysis of why these skills—such as critical thinking, creativity, collaboration, digital literacy, and social-emotional learning—are essential for both individual and societal well-being – A discussion on how skills-based education can support equity, resilience, and ethical development in learners   In addition to the global perspective, the report includes a focused analysis of the Century of Türkiye Education Model (Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli), recently introduced by the Ministry of National Education. It explores how this model aims to integrate 21st-century skills with national values, emphasizing the development of well-rounded individuals who can contribute to all dimensions of social life.   Designed as a resource for policymakers, educators, and researchers, this report provides both theoretical insight and actionable recommendations for embedding 21st-century skills into education systems. Redesigning Education: 21st-Century Skills Report presents a comprehensive look at the integration of 21st-century skills into education systems. This comprehensive report provides a deep dive into 21st-century skills and their critical role in shaping inclusive, responsive, and future-ready education systems. The report offers: – A conceptual overview of 21st-century skills, including frameworks from global literature (e.g., OECD, UNICEF, UNESCO) – An analysis of why these skills—such as critical thinking, creativity, collaboration, digital literacy, and social-emotional learning—are essential for both individual and societal well-being – A discussion on how skills-based education can support equity, resilience, and ethical development in learners In addition to the global perspective, the report includes a focused analysis of the Century of Türkiye Education Model (Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli), recently introduced by the Ministry of National Education. It explores how this model aims to integrate 21st-century skills with national values, emphasizing the development of well-rounded individuals who can contribute to all dimensions of social life. Designed as a resource for policymakers, educators, and researchers, this report provides both theoretical insight and actionable recommendations for embedding 21st-century skills into education systems.

Eğitim İzleme Raporu 2024


Eğitim, bireylerin akademik bilgi ve becerilerinin ötesinde, tutumlarını, değerlerini ve sosyal-duygusal kapasitelerini şekillendiren çok yönlü bir süreçtir. Bu nedenle eğitimdeki güncel durum, yalnızca sayısal verilerle değil; politikalar, uygulama süreçleri ve toplumsal etkilerle birlikte analiz edilmelidir. Eğitim politikalarının güncellenen verilerle toplum dinamikleriyle ilişkilendirilmesi önemlidir. Eğitim İzleme Raporu, her yıl eğitimdeki yeni gelişmeleri ve eğilimleri ulusal verilerle izler ve analizler sunar. Bu yılki raporda, sosyal-duygusal gelişim başlığı da değerlendirildi. Türkiye’deki öğrencilerin sosyal ve duygusal becerileri, uluslararası veriler ışığında analiz edilerek eğitim sistemindeki güncel meselelere dair öneriler sunulmuştur. Eğitim İzleme Raporu 2024, fırsat eşitliği, okul öncesi eğitim, yükseköğretim, eğitimin finansmanı ve insan kaynakları gibi konuların yanı sıra eğitim ortamları ve eğitime erişim alanlarını uluslararası kıyaslamalarla inceler ve uygulamaya dönük önerilerle araştırmacılar, akademisyenler, politika yapıcılar ve diğer paydaşlar için bir başvuru kaynağı olmayı hedefliyor. Eğitim, bireylerin akademik bilgi ve becerilerinin ötesinde, tutumlarını, değerlerini ve sosyal-duygusal kapasitelerini şekillendiren çok yönlü bir süreçtir. Bu nedenle eğitimdeki güncel durum, yalnızca sayısal verilerle değil; politikalar, uygulama süreçleri ve toplumsal etkilerle birlikte analiz edilmelidir. Eğitim politikalarının güncellenen verilerle toplum dinamikleriyle ilişkilendirilmesi önemlidir.   Eğitim İzleme Raporu, her yıl eğitimdeki yeni gelişmeleri ve eğilimleri ulusal verilerle izler ve analizler sunar. Bu yılki raporda, sosyal-duygusal gelişim başlığı da değerlendirildi. Türkiye’deki öğrencilerin sosyal ve duygusal becerileri, uluslararası veriler ışığında analiz edilerek eğitim sistemindeki güncel meselelere dair öneriler sunulmuştur.   Eğitim İzleme Raporu 2024, fırsat eşitliği, okul öncesi eğitim, yükseköğretim, eğitimin finansmanı ve insan kaynakları gibi konuların yanı sıra eğitim ortamları ve eğitime erişim alanlarını uluslararası kıyaslamalarla inceler ve uygulamaya dönük önerilerle araştırmacılar, akademisyenler, politika yapıcılar ve diğer paydaşlar için bir başvuru kaynağı olmayı hedefliyor.

Dijital Bağımlılık ve Eğitim: Sorunlar, Eğilimler ve Politika Önerileri


Dijital bağımlılık, öğrencilerin akademik başarısını, bilişsel gelişimini ve sosyal ilişkilerini olumsuz etkileyen giderek büyüyen bir sorundur. Eğitimde dijital teknolojiler önemli fırsatlar sunarken, bilinçsiz ve aşırı kullanım çeşitli riskler doğurmaktadır. Ancak, bu sorunla mücadelede eğitim sistemi paydaşları arasında etkin iş birliği sağlanamadığında, dijital bağımlılık derinleşmektedir. Dijital bağımlılık, öğrencilerin akademik başarısını, bilişsel gelişimini ve sosyal ilişkilerini olumsuz etkileyen giderek büyüyen bir sorundur. Eğitimde dijital teknolojiler önemli fırsatlar sunarken, bilinçsiz ve aşırı kullanım çeşitli riskler doğurmaktadır. Ancak, bu sorunla mücadelede eğitim sistemi paydaşları arasında etkin iş birliği sağlanamadığında, dijital bağımlılık derinleşmektedir. Hazırlanan politika notu, dijital bağımlılığın eğitim üzerindeki etkilerini analiz ederek, ebeveynler ile öğretmenlerin rollerini, öğrencilerin değişen teknoloji kullanım alışkanlıklarını ve eğitimde dijitalleşmenin fırsat ve risklerini ele almaktadır. Ayrıca, öğrencilerin bilinçli teknoloji kullanımını destekleyecek stratejiler ve öğretmenlerin bu süreçte nasıl daha etkin olabileceği incelenmektedir. Hazırlanan politika notu, dijital bağımlılığın eğitim üzerindeki etkilerini analiz ederek, ebeveynler ile öğretmenlerin rollerini, öğrencilerin değişen teknoloji kullanım alışkanlıklarını ve eğitimde dijitalleşmenin fırsat ve risklerini ele almaktadır. Ayrıca, öğrencilerin bilinçli teknoloji kullanımını destekleyecek stratejiler ve öğretmenlerin bu süreçte nasıl daha etkin olabileceği incelenmektedir. Bu politika notu, eğitimde dijital bağımlılığın getirdiği sorunları ve sunduğu fırsatları değerlendirerek, politika yapıcılara, öğretmenlere ve ebeveynlere somut çözüm önerileri sunmaktadır. Bu politika notu, eğitimde dijital bağımlılığın getirdiği sorunları ve sunduğu fırsatları değerlendirerek, politika yapıcılara, öğretmenlere ve ebeveynlere somut çözüm önerileri sunmaktadır. Dijital bağımlılık, öğrencilerin akademik başarısını, bilişsel gelişimini ve sosyal ilişkilerini olumsuz etkileyen giderek büyüyen bir sorundur. Eğitimde dijital teknolojiler önemli fırsatlar sunarken, bilinçsiz ve aşırı kullanım çeşitli riskler doğurmaktadır. Ancak, bu sorunla mücadelede eğitim sistemi paydaşları arasında etkin iş birliği sağlanamadığında, dijital bağımlılık derinleşmektedir.  Hazırlanan politika notu, dijital bağımlılığın eğitim üzerindeki etkilerini analiz ederek, ebeveynler ile öğretmenlerin rollerini, öğrencilerin değişen teknoloji kullanım alışkanlıklarını ve eğitimde dijitalleşmenin fırsat ve risklerini ele almaktadır. Ayrıca, öğrencilerin bilinçli teknoloji kullanımını destekleyecek stratejiler ve öğretmenlerin bu süreçte nasıl daha etkin olabileceği incelenmektedir.  Bu politika notu, eğitimde dijital bağımlılığın getirdiği sorunları ve sunduğu fırsatları değerlendirerek, politika yapıcılara, öğretmenlere ve ebeveynlere somut çözüm önerileri sunmaktadır.

IV. İstanbul Eğitim Konferansı Sonuç Raporu


Bu yıl “Eğitimi Yeniden Tasarlamak: 21. Yüzyıl Becerileri” temasıyla gerçekleşen IV. İstanbul Eğitim Konferansı, eğitimin birey ve toplum üzerindeki etkilerini yeniden düşünmeye davet eden bir tartışma platformu sundu. Konferansta, bireysel yeteneklerin geliştirilmesi ve toplumsal kalkınmaya katkı sağlanması için analitik düşünme, yaratıcı problem çözme ve sosyal-duygusal beceriler gibi 21. yüzyıl becerilerinin eğitim süreçlerine entegrasyonunun önemi tartışıldı. Konferansın önemli vurguları arasında, eğitimin yalnızca akademik başarı odaklı bir süreç olmaktan çıkıp öğrencilerin etik değerler, dayanıklılık ve aidiyet duygularını geliştiren bir yapıya dönüşmesi gerektiği yer aldı. Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli’nin bu dönüşümdeki yol haritası, öğrencilerin bireysel potansiyellerini keşfetmelerini ve toplumun farklı alanlarına katkı sağlayabilecek çok yönlü bireyler olarak yetişmelerini hedefleyen bir vizyonla detaylandırıldı. IV. İstanbul Eğitim Konferansı Sonuç Raporu, eğitimin bireysel potansiyeli ortaya çıkaran ve toplumsal adaleti destekleyen bir yapıya dönüşmesi için kapsamlı öneriler sunuyor. Bu yıl “Eğitimi Yeniden Tasarlamak: 21. Yüzyıl Becerileri” temasıyla gerçekleşen IV. İstanbul Eğitim Konferansı, eğitimin birey ve toplum üzerindeki etkilerini yeniden düşünmeye davet eden bir tartışma platformu sundu. Konferansta, bireysel yeteneklerin geliştirilmesi ve toplumsal kalkınmaya katkı sağlanması için analitik düşünme, yaratıcı problem çözme ve sosyal-duygusal beceriler gibi 21. yüzyıl becerilerinin eğitim süreçlerine entegrasyonunun önemi tartışıldı. Konferansın önemli vurguları arasında, eğitimin yalnızca akademik başarı odaklı bir süreç olmaktan çıkıp öğrencilerin etik değerler, dayanıklılık ve aidiyet duygularını geliştiren bir yapıya dönüşmesi gerektiği yer aldı. Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli’nin bu dönüşümdeki yol haritası, öğrencilerin bireysel potansiyellerini keşfetmelerini ve toplumun farklı alanlarına katkı sağlayabilecek çok yönlü bireyler olarak yetişmelerini hedefleyen bir vizyonla detaylandırıldı. IV. İstanbul Eğitim Konferansı Sonuç Raporu, eğitimin bireysel potansiyeli ortaya çıkaran ve toplumsal adaleti destekleyen bir yapıya dönüşmesi için kapsamlı öneriler sunuyor.